Blog

Wytrzymałem upadek MTV - symbol zdziczenia mojej generacji. Wytrzymałem pojawienie się w Sieci spamu, wszędobylskich pop-upów, reklam, bannerów i mrygadełek. Wytrzymałem Dodę, Feela, cycki Ewy Sonnet, naturystyczne filmiki Gracjana Roztockiego. Wytrzymałem awangardowe wybryki twórców tegorocznej matury, wytrzymałem ministrowanie Giertycha. Wytrzymałem gorące lata, mroźne zimy, mokre jesienie i niewiadomojakie wiosny. Wytrzymam awans Pudziana do finału Tańca z Gwiazdami.

Oglądając ten filmik na blogu Bartosza Węglarczyka opadła mi szczęka i na jakiś czas przeniosłem się z powrotem do przedszkola. Kiedy byłem dzieciakiem marzyłem o czymś takim... Sami zobaczcie.

W wysokiej wieży daleko na rubieżach Sieci żył pewien Mistrz i jego wierny Uczeń. Pewnego dnia Uczeń rzekł do Mistrza: "Mistrzu, jak powinna wyglądać idealna notka blogowa?". Mistrz zastanawiał się bardzo długo, ale nie mógł znaleźć odpowiedzi na pytanie swego wiernego Ucznia. Po wielu dniach spęczonych medytacji i bezużytecznym studiowaniu przedrewolucyjnych ksiąg, Mistrz wezwał swego Ucznia, aby objawić mu prawdę o idealnej blogowej notce: "idealna notka to taka", mówił, "która..." i w tym momencie Mistrz wyzionął ducha, a Uczeń wyruszył w Otchłanie, aby szukać odpowiedzi na nurtujące go pyt...

Jakub Bartoszewicz wrzucał na bloga swoje grafiki i Encowi to na dobre wyszło. To pomyślałem - ja też mogę. Może pomogę autorom nadciągającego Trail of Cthulhu. Przedstawiam wynik krótkiego eksperymentu z ołówkiem, piórem, kredkami i skanerem. No i przy okazji zapraszam do nowego bloga z tekstami ogólnokulturalnymi, choć jak na razie wyłącznie o muzyce.

Cały dylemat zawiązał się w momencie, kiedy w dyskusji ze znajomym doszliśmy do wniosku, że mechanika Earthdawna poprzez sam swój sposób wykonywania testów wspomaga wrażenie heroizmu podczas sesji. Kiedy gracz wrzuca do kubeczka przed testowaniem różnorakie kostki w hurtowych ilościach odczuwa w jakiś podświadomy sposób, że jego bohater jest przypakowanym herosem, a nie półdupkiem zza krzoka*. Jednocześnie trudno sprzeczać się z tym, że mechanika Earthdawna jest z dzisiejszego punktu widzenia anachronizmem. Współcześni erpegowcy narzekają, jeśli muszą używać pełnego spektrum wielościanów (np...

Oglądałem ostatnio dokument o genezie współczesnego homo sapiens. Podczas tego wciągającego widowiska zaintrygował mnie pewien temat: jak w RPG oddać współpracę dwóch bohaterów, którzy są niemowami, albo nie mogą z jakichś powodów porozumiewać się werbalnie?  Wyobraźmy sobie drużynę dwóch małpoludów, powiedzmy homo erectus, którzy są członkami jednego plemienia i poszli na polowanie. Skradają się ciepłym popołudniem do rozleniwionego mamuta. Żeby ubić potwora muszą współpracować, tylko jak współczesny człowiek (...

Istnieje pewien ambitny sposób pisania światów do gier fabularnych. Nazywa się go różnie: świat modularny, setting półotwarty, albo po prostu świat z IKEA. Kupujesz i składasz w domu. Na czym to wszystko polega? Podręcznik zawiera wówczas listę różnych motywów wraz z opisami. Wszystkie są w miarę kompatybilne i trzymają się jakiejś przewodniej myśli. Potem Mistrz Gry wraz z Graczami przegląda katalog i wybiera(-ją) najbardziej interesujące ich elementy. Wrzucają je do miksera, włączają go na piętnastominutową burzę mózgów i siorbią przez cztery godziny sesji. Zastanawiam się, jak taka koncep...

Nibykonkurs to ścieżka zdrowia dla kreatywnych mózgownic autorów gier. Ileż trzeba się nagimnastykować, aby wykorzystać wylosowane hasła w nietypowy, niespodziewany sposób! Sil sprostał temu zadaniu. Złożył przed chwilą gotową grę, gdzie bohaterowie wcielają się w przeszukujących tajemniczą inkaską świątynię poszukiwaczy skarbów, bogactwa i przygód. Jednak owa tajemnicza inkaska świątynia nie jest taka znowu zwyczajna. Wewnątrz kryje się nienazwane, pradawne zło, które gotowe jest zniszczyć swoje własne gniazdo, kiedy tylko goście znajdą się zbyt blisko jego leża. Ale na tym nie kończy się...

Jestem zwolennikiem teorii, że mechanika w grze RPG powinna ściśle korespondować ze światem przedstawionym, tzw. settingiem. Oznacza to, że jeśli świat pełen jest Chaosu i łatwo w nim popaść w obłęd, to niech mechanika powoduje taki właśnie przebieg sesji – niech punkty poczytalności szybko spadają, a co drugi potworek mocno redukuje ich ilość. Jeśli gra ma wspomagać sesje akcji pełne strzelanin, pościgów itp. to niech mechanika czyni bohaterów graczy odpornymi na ciosy, posiadającymi dziesiątki punktów akcji i da im narzędzia wpływania na otoczenie – niech trafiają akurat na wolną...

Poprzednio pisałem o potopie d20. Dzisiaj też tym chcę się zająć, jednak z nieco innej strony. Racjonalnie rzecz biorąc – jakie są szanse na to, że zalew d20 w Polsce dojdzie do skutku? Co jest potrzebne do udanego ataku na rynek gier fabularnych (chociaż gra niekoniecznie warta jest świeczki – większe kokosy robi się na sprzedaży olejów roślinnych)? Wszystko zaczyna się (przynajmniej w idealnym modelu, który polskim wydawcom może okazać się nieco obcy) od sondowania rynku. Należy zorientować się – czy to na forach internetowych, listach dyskusyjnych, w vortalach i ostatecz...